Dobry dzień, to początek wpisu! Ale to nie będzie zwyczajny wpis. Oczywiście wciąż wspieramy Ukraińców i będziemy ich wspierać, aż do końca Rosji, ale dzisiaj będzie może pierwszy wpis z serii wielu o tej książce Jakuba Wojciechowskiego.
…
Cześć czołem! Ukraińcy wciąż walczą i dlatego tylko wspomnę, że cały czas wspieram jak mogę i mam nadzieję, że świat nie odwróci się od nich! I ruscy zostaną pokonani!
…
Wracam do Was, bo miałem naprawdę szalony czas! I kolejny wpis, ale bez informacji o zwycięstwie Ukraińców. Mam nadzieję, że nadejdzie to zwycięstwo szybciej niż myślę. Dlatego wspieram Ukrainę z całych sił. Bo zima u nas za oknem i można się z tego cieszyć, ale zima na froncie to masakra.
…
Bez wstępniaków, gdyż wojna wciąż trwa, co prawda w Rosji mordują się wzajemnie, ale wciąż wysyłają okupanci nowych żołnierzy na front. Ukraina da radę!
…
Hej, hej! Niech już te ruskie orki sobie pójdą z ukraińskiej ziemi, żeby wszystko wróciło do normy. Trzymam kciuki i wspieram Ukraińców jak mogę!
…
I wciąż bez wstępniaków, ale za to z mocnym wsparciem dla braci Ukraińców o ich rychłe zwycięstwo w tej wojnie z ruskimi kacapami.
…
Dziś opowiem Wam o trzech książkach „Ja Dago”, „Ja Dago Piastun” i „Ja Dago Władca”. Wchodzą one w skład trylogii „DAGOME IUDEX”, którą Nienacki napisał pod koniec lat osiemdziesiątych, a która praktycznie zupełnie nie istnieje w świadomości czytelniczej Polaków (trochę generalizuję, ale tak jest). Chciałbym pochylić się nad przyczynami, które sprawiły, że książka nie stała się hitem, nie zdobyła nagród, nie utrwaliła się w kanonie książek literatury popularnej w Polsce. Jakim cudem Zbigi nie powalił ludzi na kolana swą trylogią?
…