Dzień dobry!
Troszku ponad tydzień temu pisałem pozdrowienia z wiosennego Krakowa, a dziś przychodzi mi pisać z miasta pokrytego śniegiem, topniejącym co prawda, ale śniegiem! Zimo zła wypierd… to znaczy idź stąd!
Pamiętacie wpis z „Książek najgorszych” o królu grafomanów? Na końcu prowadzący rubrykę ogłosił konkurs na interpretację wierszy. Przedstawię Wam teraz te wiersze pana Salkowskiego, które były przedmiotem konkursu. A jutro pokażę Wam kto konkurs wygrał.
Konkurs
„W myśl zapowiedzi w numerze poprzednim ogłaszamy niniejszem konkurs z nagrodą 50 złotych za najlogiczniejsze i najdowcipniejsze objaśnienie wszystkich „niejasności” w niżej przytoczonych fragmentach z książki dr. Stanisława Salkowskiego „Dźwięki duszy”; książka, ta, wbrew mniemaniu wielu czytelników, nie jest wymysłem autora „Książek najgorszych” i, niestety, istnieje rzeczywiście. Odpowiedzi należy przesyłać pod adresem redakcji „Wiadomości Literackich” (Złota 8) do dn. 20 lipca b. r. W kopercie z odpowiedzią powinna znajdować się — druga (nazwisko i adres wysyłającego), przyczem odpowiedź i druga koperta winny być zaopatrzone we wspólne godło.”
A ja żeby zachować oryginalną pisownię wierszy, wrzucę wam tylko grafiki bez transkrypcji.
Co myślicie o twórczości doktora Salkowskiego?
Ja się na poezji nie znam.
Zastanowię się czy po jutrzejszym wpisie z odpowiedziami sprzed lat osiemdziesięciu nie zrobić czasem konkursu na nową dwudziestopierwszowieczną (poprawnie to napisałem?) interpretację sonetów pana doktora.
Informacja o konkursie pochodzi z numeru 27 Wiadomości Literackich z 7 lipca 1924 roku.
Znalezione jak zwykle w Małopolskiej Bibliotece Cyfrowej.
Cyfranek
charliethelibrarian
Pingback: Książki najgorsze - rubryka z "Wiadomości Literackich" | Blog Charliego Bibliotekarza