Dobry dzień. Mam niezły cug jeśli chodzi o opisywanie książek. Zdaję sobie sprawę, że to odbija się na jakości tych opisów, ale półka tych, które chciałbym opisać jest jak wyrzut sumienia i postanawiam to ogarnąć jak najlepiej i jak najszybciej. Wbrew pozorom czasu wcale nie mam więcej, a siedzenie przed kompem wysysa. To dziwne, ale brak alternatywy – dobrowolna izolacja i praca zdalna sprawiły, że coś co uwielbiałem – ślęczenie przed kompem straciło znacząco na wartości.

Panią Bujold wielbicielom literatury z gatunku science and fiction nie muszę chyba przedstawiać. Co prawda bardziej kładzie się w jej twórczości nacisk na fiction niż na science, ale nie zmienia to faktu, że Strzepy honoru to jeden z moich ulubionych cykli space opery. A tutaj dostajemy historię być może z tego samego uniwersum, ale ciut inną.

Ogólnie pomysł szalony – modyfikowani genetycznie ludzie tworzący społeczność w eksperymentalnej bazie w celach mocno biznesowych – dzięki manipulacji genetycznej posiadają cztery chwytne kończyny i idealnie adaptują się do stanu nieważkości i będą niezastąpioną siłą roboczą dla konsorcjum GalTechu…

W coraz bardziej zatłoczonym kosmosie, gdzie planety kolonistów silnie konkurują z Matką Ziemią, każdy pomysł na zyskanie przewagi jest na wagę złota. Nawet tak etycznie wątpliwy jak hodowanie ludzi o czterech kończynach i wmawianie im, że są najszczęśliwsi na świecie. A jednocześnie chłodne kalkulowanie potencjalnych zysków z kolejnych pokoleń kosmicznych mechaników.

Następuje jednak niespodziewany zwrot akcji i do stacji kosmicznej dochodzi informacja, że jedna z koloni opracowała rewolucyjny system, który eliminuje problemy z nieważkością. W takim układzie szefostwo GalTechu podlicza koszty i zyski. Czy Czworączki unikną losu projektów nieopłacalnych? I kto im pomoże?

Muszę przyznać, że na początku robiłem sobie takie podśmiewajki z lektury, no bo dajcie spokój – czwororęczni astronauci, którzy zachowują się jak duże dzieci i ich walka o byt ze złą korporacją, ale później dałem się wciągnąć w akcję. Książka nie jest skomplikowana, nie zawiera szczególnie dużej dawki egzystencjalnych problemów. Chociaż można dopatrzeć się krytyki chciwego korporacjonizmu, który w imię zysków dla firmy nie cofnie się przed niczym.

To dobrze napisana opowieść oczywiście z happy endem, który musiał nastąpić, ale też nie nastąpił tak od razu. Było kilka naprawdę dobrych momentów w tej książce i aż chciało się czytać dalej. Polecam, ale już raczej dla miłośników niż dopiero rozpoczynających swą przygodę z science and fiction.