Staram się ogarniać w tym Nowym Roku, a do tego przyda mi się trochę samodyscypliny i opustoszała Ziemia. Sięgnąłem po tę książkę w bibliotece, bo przykuł mą uwagę tytuł. A naprawdę nie kojarzyłem nic; ani nazwiska autora i ani jego twórczości. Czasem lubię takie eksperymenta.

Pusta Ziemia bez ludzi takie zdjęcia będą dzisiaj dominować. Autor Alan Levine. Źródło: https://flic.kr/p/5izW8A

Jak moja przygoda z twórczością pana Bohdana się zakończyła? Książka to opowieść o wyprawie kosmicznej, której członkowie po drodze przez pustkę kosmosu, oprócz pracy na rzecz ludzkości przeżywają ogromne kłopoty. Na szczęście dzięki trzeźwemu i racjonalnemu podejściu do problemu unikają katastrofy, ale powrót na Ziemię zajmie im ponad 700 lat!

Albo może trochę zdjęć pustego kosmosu. Źródło: https://flic.kr/p/oezgD2

Jak przetrwać tyle czasu, co zastaną na miejscu? Czy ludzkość rozwinie się do stanu, w której kosmonauci nie poznają swojej planety? Jak na psychikę załogi wpłynie taka podróż? Czy problemy trapiące ludzkość zostaną rozwiązane? To i wiele innych pytań kłębi się w głowie podczas lektury książki.

A może samotna galaktyka? Źródło: https://flic.kr/p/tvQXW7

Na początku myślałem, że to będzie bardzo sztywna przygoda. Książka zaczyna się tak jak jakiś produkcyjniak science and fiction z lat siedemdziesiątych, ale im dalej w kosmos tym bardziej wciąga. Chociaż bogiem a prawdą nic się w niej nie dzieje. Mocno filozoficzna, zwłaszcza w momencie gdy załoga dociera do Ziemi.

Albo może samotne drzewo? Autor: Igo Pieters, Źródło: https://flic.kr/p/NoDY6Z

Książka jest metafizyczna, bardzo odbiegająca od mojego ulubionego stylu science and fiction, ale dobrze mi się czytało. Czy Sztuczna Inteligencja posiadająca wiedzę całej ludzkości może dać nam odpowiedź na pytanie jakie jest nasze miejsce we Wszechświecie, a może podpowie jedyne racjonalne i rozsądne rozwiązanie, które z jednej strony mnie przeraża, ale z drugiej wydaje się być kuszące jeśli spojrzymy na przyszłość ludzkości w kontekście całego Wszechświata i naszej planety. Smutne to i przerażające, ale w pewien sposób można to zrozumieć.

Zdjęcie zatytułowane „Cicha Ziemia”. Autorka: Shannon Sproule. Źródło: https://flic.kr/p/PhCb4Z

Polecam miłośnikom spokojnej, przemyślanej i mądrej literatury. Może bez fajerwerków i porywających zwrotów akcji. Na pewno też nie napisanej w jakiś wyrafinowany i wirtuozerski sposób. To dobra rzemieślnicza robota z dobrze napisanym wątkiem filozoficznym. Od razu czuć, że autor jest naukowcem i napisał klasyczną fantastykę naukową, gdzie mamy racjonalne przesłanki do tego jak może wyglądać przyszłość Ziemi i ludzkości.

Comments (2)

  1. Odpowiedz

    Przyznam, że mnie skusiłeś. W sumie trochę smutno się jednak czyta, że książka nieznana. Jakoś zawsze mnie dołuje, gdy ktoś napisze dobrą książkę, włoży w nią zapewne całe swoje serce, dużo pracy, a później leży taki tytuł i nikt nie słyszał ani o nim ani o autorze. Smuteczek. Ale takie życie w czasach, gdy książek są już chyba setki tysięcy. Dobrze, że są jeszcze blogi, które takie perełki wynajdują i polecą.

Leave a comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Connect with Facebook

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.