Autor zdjęcia do Dave Mathis „Now I can’t fail”. I ten wpis będzie ilustrowany jego zdjęciami. Źródło: https://flic.kr/p/NbS5Jz

Wróciłem na dobre, także zaczynam znów odgrzebywać się z przeczytanych książek:)

Dzisiaj będzie o książce pisarza, który obecnie jest bardziej znany z czegoś innego niż pisarstwo. A przecież już jego książki czytałem. I to wielokrotnie. Jak do liceum chadzałem to RAZa czytywałem, później trochę przestałem, a ostatnio (chyba ostatnio) nawet na blogu coś tam opisałem. O tu opisałem. A sam autor przewijał się również w różnych antologiach (zwłaszcza w tych z lat dziewięćdziesiątych).

Autor: Dave Mathis. „You gotta be free” Źródło: https://flic.kr/p/P71xP9

Zero złudzeń to zbiór opowiadań wydany w 1991 roku, także swoje lata już ma. Dokładniej ćwierć wieku. I jak tam kondycja owych opowiadań? Po tylu latach i po odczytywaniu ich w trochę innej rzeczywistości?

Ano będę z Wami szczery – opowiadania zostały mocno przez czas posunięte. Te które dotykają bardziej uniwersalnych problemów (podbój kosmosu, miejsce człowieka we Wszechświecie) jakby trochę mniej, ale te w których są bezpośrednie nawiązania do sytuacji politycznej czy też społecznej lat dziewięćdziesiątych się mocno posunęły, czy też raczej czas je posunął, że ho ho.

Autor: Dave Mathis. „From last night” Źródło: https://flic.kr/p/NLUbd5

Zawsze lubiłem u pana Rafała ironiczne poczucie humoru, cynizm, którego kiedyś znajdowałem więcej (przynajmniej tak mi się wydawało) i którego było sporo w jego książkach.

I w opowiadaniach Zero złudzeń również czasem znajdą się takie okruchy, zwłaszcza, że muszę pamiętać o tym, że choć ja dopiero teraz czytam tę książkę to jednak została wydana u początków pisarskiej kariery pana Ziemkiewicza, więc styl dopiero się rodził.

„There is a 97.6 percent chance of failure.” Dave Mathis. Źródło: https://flic.kr/p/MtnzAU

Opowiadanie Jawnogrzesznica, które opisuje Polskę będącą we władzy Kościoła Katolickiego, którego przedstawiciele dostali potwierdzone info, że Jezus Chrystus zejdzie na Ziemię ponownie i będzie to miało miejsce na polskiej ziemi. Bardzo ciekawe opowiadanie – przejaskrawione, ironiczne i ze smutnym zakończeniem…

Drugie, które zapamiętałem to Szosa na Zaleszczyki, trochę dziwna wizja niedalekiej przyszłości (wtedy dla Ziemkiewicza była niedaleka), gdzie zaciekłe feminazistki przejęły władzę i zmieniają oblicze tej ziemi, a wszystko to dzięki specjaliście od socjotechniki i wyrafinowanej technologii pozwalającej sterować ludzkimi osobami. Dodatkowo mamy motyw narodzin Zbawiciela i tak dalej. Naprawdę czyta się to ciut lepiej niż brzmi opis.

Dave Mathis: „You call THIS a monument?!” Źródło: https://flic.kr/p/PnL9xJ

Szczerze mówiąc to te dwa opowiadania zapamiętałem najlepiej, więcej nie pamiętam za co serdecznie, trochę żałuję, a trochę nie żałuję.

Książka do przeczytania raczej jako ciekawostka prawie już archeologiczna oraz jako poglądowy materiał dotyczący twórczości pana Ziemkiewicza.