Sowiecki robot. Źródło: http://weird-vintage.com/post/52082975778/this-robot-normally-appeared-in-a-local-russian

Cześć i czołem, guten tag kup se znak. Zacznę tradycyjnie i obrzydliwie wręcz od narzekania, że wciąż nie doganiam liczby książek przeczytanych od tych opisanych na blogu. I dlatego naprawiam ten błąd. Oczywiście zabieram się do tego jak pies do jeża, albo polityk do pracy na rzecz społeczności. Niemniej jednak będzie trochę o książce, którą czytałem w podstawówce i która bardzo skutecznie na długie lata zniechęciła mnie do Lema (do Lema zniechęcił mnie również Pilot Pirx, ale to zupełnie inna historia).

Dzisiaj będą same robociki. Źródło: https://pl.pinterest.com/pin/441704675936297219/

Bajki robotów były lekturą albo w piątej albo w szóstej klasie za bardzo nie pamiętam. Za bardzo też nie kojarzę moich wrażeń po ich przeczytaniu, ale prawdopodobnie myślałem o tych bajkach jako o bełkocie, bredniach i totalnym bezsensie. I tutaj moi drodzy dopiero po tych dwudziestu latach przechodzimy do tego, że Charlie podczas ponownego czytania pod wrażeniem ogromnym był. Sporo cegiełek ustawiło się we właściwych miejscach i mogłem wreszcie docenić ten bełkot, brednie i totalny bezsens.

Źródło: http://www.ufunk.net/en/illustration/i-am-made-of-robots-les-robots-vintage-dalex-varanese/

Te baśnie robotyczne o elektrycerzach, maszynie cyfrowej, Ergu Samowzbudniku i innych legendarnych stworach i mieszkańcach wykreowanego przez Lema świata zaskoczyły mnie humorem, ogromnym dystansem do rzeczywistości i języka, a przede wszystkim prześwietnymi neologizmami, które sypią się Lemowi w ilościach wskazujących na niespożyty geniusz tego pisarza.

Podczas lektury dwa razy nie tylko parsknąłem śmiechem (parskałem znacznie częściej), ale wyczułem jakby siłę wyższą. Jeden raz to przypadek: otóż zdarzyła się literówka w druku, ale ta literówka okazała się prorocza. Wniosek prosty – w książkach Lema nawet literówki mają wpływ na naszą teraźniejszość. 

To pierwszy przypadek, ale drugi to już perfidny zamysł pisarza, który sobie bardzo interesująco zakpił z czytelników, albo puszczał do nich oczko. Macie tutaj fragment.

„Dosyć, że Triody znikł, ledwo „Awruk!!” krzyknąć zdołał, słowo ulubione, zawołanie bitewne rodu.”

A przecież wszyscy wiemy, że awruk czytane wspak daje…

Bajki… są przepełnione ironią, sarkazmem i choć niby opowiadają o robotach to te roboty mają zadziwiająco dużo obwodów ludzkich zaprogramowanych. Lem natrząsa się z ludzkości i jej przywar, a robi to w sposób wdzięczny i jakże trafny. Te szpileczki są wbijane w sposób przemyślany i świetnie maskowany śmiesznymi nowymi słowami. Po prostu cudo.

Źródło: https://pl.pinterest.com/pin/563018682488123/

Bajki… są przykładem dla mnie, że warto wracać do książek, bo nie wiemy jak tę książkę odbierzemy. Zwłaszcza warto wracać do książek, które w dzieciństwie wydawały się nam niezrozumiałe, głupie i pozbawione totalnie sensu. Może po prostu nasz aparat poznawczy nie był jeszcze zbyt dobrze wykształcony.